مرد  اردیبهشت

شهاب الدین رهنما
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی/ دبیر زبان و ادبیات فارسی

****
به نام خداوند نی نامه ها
خداوند دل های بی ادعا

سلام دوستان
اینجا کلبه ی مرد اردیبهشت است، هرچند ممکن است نویسنده ی این سطرها خود فاصله ی نجومی با اردیبهشت داشته باشد !
در دنیای امروز بنای هر کاری مستلزم بهانه است و من شاید درآغاز بنای این بنا، این سان که امروز به نتیجه رسیده ام، هدف دار نبوده ام.
دنیای امروز و ادبیات امروز دو مقوله ای هستند که هیچگاه از هم فاصله نداشته و نخواهند داشت و این ما هستیم که بین آنها خطّ فاصله می گذاریم و البته همه ی این فاصله ها برمی گردد به نوع نگاه و نگرش ما به دنیای امروز و ادبیات آن! با همه ی این توصیف هایی که بیان شد،
به نظر :
شعر برآمده از دردهایی است که در بطن جامعه قد علم کرده اند و روح شاعر را به مصاف می خوانند؛ دردهایی که هر صبح که از خواب بلند می شوی سلامت می دهند، با تو همراه می شوند؛ به کوچه می آیند، در محل کارت رژه می روند و پا به پای تو لحظه ها را سپری می کنند تا شب! شب هم تا لحظه ی خواب با تو بیدار می ماند و بعد که تو قصد خواب می کنی در کنارت می خوابد و خواب هایت را از بی قراری هایش لبریز می کند!
شاید این تعریف تلخی از شعر باشد؛ اما در روزگاری که به قول شاعر هم ولایتی ام »سلمان هراتی« عابرانش به آدم نگرانی تعارف می کنند، نمی دانم دیگر چگونه باید به شعر نگریست؟!
البته همچنان که اهالی جدی شعر و ادب می دانند امروزه هم هستند افرادی که تحت لوای دعواهای خودساخته ای همانند «مدرن» و «پست مدرن» و «پسامدرن» و . . . تنها نگاه را به سمت بی راهه می کشانند و بی آنکه به اصل درد بپردازند، به پوسته ی درد چسبیده اند و با لالایی های زبانی خویش، خود را به خواب می زنند!

البته اینان هم درد خودشان را دارند،اما گفتم اینها تنها به پوسته ی درد چسبیده اند و با هیاهوی خویش به گونه ای، در پی چیزی هستند که عقده های درونشان را ساکت کند.  من فکر می کنم می توان از دردهای مردم نوشت، با دردهایشان زندگی کرد و با زبان شعر آنچنان دردها را قلم زد که خواننده ی شعر با شنیدنش روحش را زیبا ببیند و با بال شعر به سمت آسمان گشایش، پرواز را ترنم کند. باید دقت کنیم که شعر تنها برای شاعران و اهالی ادبیات نیست بلکه شعر برای همه ی آنهایی است که نفس می کشند. مگر می شود برای یک سپور خیابان شعر گفت و به میزان دریافت او از شعر -  هرچند اندک – بی اعتنا بود؟! . . .
نویسنده ی این سطرها با آنکه به همه ی نو آوری ها احترام می گذارد، اما آن را در چارچوبی می طلبد که ارتباط با مخاطب را در زیر گامهایش له نکند!


راستی عزیز !
در اینجا در کنار شعرها و نثر نوشته های ادبی ام، نوشته و نقدهای دیگران در باب ادبیات و جهان امروز را هم به تصویر خواهم کشید.
سخن آخر اینکه نویسنده ی این سطرها هیچ ادعایی بارش نیست و تنها اعتقاد به انصاف دارد و یکرنگی و عاشقانه نقد دیگران در هر باب را خواهد شنید هر چند ممکن است تا ابدالدهر قبولشان نداشته باشد!

*****

مهمترین فعالیت های ادبی و هنری و عنوان های به دست آمده در سطح کشور و استان:
1.برگزیده سه دوره مسابقات فرهنگی هنری آموزش و پرورش در مرحله ی کشوری (در سطح دبیرستان و تربیت معلم)

2.نفر سوم همایش دانشجویی در رشته ی شعر در سال 1373

3.تحقیق و نویسندگی (7 ماه پایانی سال 73 ) در برنامه موفق یاد و یادگار در صدا و سیمای مرکز گیلان

4.نویسندگی برنامه موفق ادبی- عرفانی زمزمه ها به مدت 2 سال در مرکز یاد شده

5.نویسندگی برنامه ی تمنای وصال (ویژه افطار ماه مبارک رمضان) در مرکز یاد شده

6.راه یافته به مرحله کشوری در فراخوان پرسش مهر 4 سال 1383

7.نفر اول کشوری در پرسش مهر 5 در سال 1384 با مجموعه ای تحت عنوان «تا جمهوری موعود» و دریافت لوح تقدیر از رییس جمهور وقت جناب آقای خاتمی

8.نفر سوم کشوری در پرسش مهر 6 در سال 1385 با مجموعه ای تحت عنوان «مصیبت مواج» در باب موانع عدالت

9.نفر دوم در فراخوان موسسه ی توتم کویر یزد با عنوان «عشق – کویر – دریا» با مجموعه ای تحت عنوان «با اجازه ی خدا»

10. و . .


آثار چاپ شده :

1 : از سبوی انتظار
«مرکز پژوهش های صدا و سیما »

2 : تا جمهوری موعود
« انتشارات هزاره ی ققنوس »

3 : رستن به ساعت باران
« انتشارات نسل نواندیش »

4 : عاشقانه های یک زائر
« انتشارات نسل نواندیش »

5: عاشقانه های رستخیز
« انتشارات منادی تربیت »

6: طنزهاي ناگهان (مروري بر مفاهيم طنز در اشعار زنده ياد قيصر امين پور)
انتشارات تیرگان

7:   آتش و مهر (سيماي مدارا و خشونت در انديشه ي سعدي) انتشارات تیرگان


آثار در دست انتشار :

1 :  آواز های سرخ و آبی

2 :   و . . .


*****