ما همصدا با هم
ما از نژاد هسته ی دردیم
هرچند
هر روز
بی وقفه و یک ریز
با دست هایی بی نشان
در رد هم بسیار می کوشیم !
ما از نژاد هسته ی دردیم آی !
ای کاش ما یک لحظه هم
دنبال احساس قشنگ
عابران کوچه بن بست می گشتیم !
ای کاش . . . !
*****
شهاب الدین رهنما
۷ / ۸ / ۱۳۸۸
رودسر
به نام خداوند خون و خورشید
لحظه ها
لحظه های عاشقانه ی حضور من کجاست ؟
پس چرا دگر پرنده ای
به آشیانه ی دلم سری نمی زند ؟
آفتاب !
تو چرا چنین شکسته مانده ای ؟
تو چرا
مثل روزهای پیش
عاشقانه ، صادقانه
با تمام چشم های انتظار
دوستی نمی کنی ؟
آفتاب !
نخل ها چرا چنین
سر به زیر مانده اند ؟
این همه کاسه های شیر
جانب کدام خانه می روند ؟
آفتاب !
با دلم سخن بگو
من دلم گرفته است !
لحظه های عاشقانه ام
سیاه مانده اند ؟
آفتاب !
با دلم سخن بگو
نخل ها چرا
سر به زیر مانده اند ؟
مهربان نخل های ساکت و صبور ما کجاست ؟! ...
آفتاب !
از علی برای من سخن بگو ....!
*****
سلام دوست من
به یاد سحرگاهی که علی (ع) با فرق خونینش رو به محراب ایستاده بود ، اشکی بیفشان !
به یاد سحرگاهی که علی (ع) رفتن را بر ماندن ترجیح داد ، دلت را با روبانی سیاه پرواز ده !
به یاد او که قربانی عدلش شد !
به یاد او بر این همه داغ هایی که روزانه بر دلهایمان حک می شوند ، اندوهی بباران !
امروز علی نیست اما دردهایی که علی را خانه نشین کردند ، دردهایی که فرقش را شرحه شرحه می خواستند ، دردهایی که عدالتش را سر بریده می پسندیدند ، هنوز زنده اند ، هنوز در کوچه هایمان جولان می دهند ، هنوز می خواهند یتیمان در انتظار نان آوری همآغوش آه شوند !
یا الله ! یا الله ! یا الله !
دردهای عصر علی امروز با لوایی دیگرگون و حتی با لوای دین در فضای زمین و زمان پرسه می زنند ! و ....
یا علی (ع) !
ما را طاقت و توانی که تو داشتی ، فراهم نیست ؛ دستهایمان را بگیر و از این کوچه های هراس عبورمان ده !
*****
آسما ن به من نگاه می کند !
من پر از ترانه ام
من پر از صدای جاودانه ام !
***
ابتدای هستی ام پر از صدا
انتهای هستی ام
با سکوت ممتد سپیده دم
می رسد زراه !
در شگفتم ای دریغ
لحظه های من
چه زود می روند !
لحظه های من
چه زود پیر می شوند !
در شگفتم ای دریغ
آخرین نگاه من
کی زراه می رسد ؟
کی دلم
پراز ترانه های ماه می شود ؟
در شگفتم ای دریغ
بعد ازاین
سال های سال
من
- این من همیشه منتظر -
در پی کدام سرنوشتی ام ؟ !
بعد از این
سال های سال
بعد از این
غصه های خفته در گلو
بعد از این
ترانه های سوخته
بعد از این همه نگاه اشتباه
بعد ازاین همه گناه
آسمان به من بگو
سرنوشت من چگونه است ؟
دوزخی
یا
بهشتی ام ؟
****
شهاب الدین رهنما 